Ah! The wonders of moral relativism! You killed one thousand but I killed five hundred thus, I am better or more deserving of forgiveness than you are.

Sorry pal, it doesn't work that way for me. Those Western governments -together with the Eastern ones as well- that have killed scores of people for ideological or power-hunger reasons are as guilty as your Carlos regardless of the scale of the killing. If you find solace in defending a murderer because he killed **just a few** well, I pity you. Perhaps you should ask what the parents, spouses and children of those that your Carlos killed in cold blood think of him.

I don't care about your rationalizations for murder. I still think that your Carlos deserves what he is getting and if he is being abused and tortured while in prison then all the better. As far as I am concerned he lost his right to ask for a humane treatment the moment he stop treating others in a humane way.

#49: A fellow Venezuelan - The wonders of moral relativism

Ah! Ahlâkî izafîliğin harikaları! Sen bin kişiyi öldürdün fakat ben beş yüz kişiyi. Demek ki ben daha iyi yahud affedilmeyi daha çok hakeden biriyim.

Üzgünüm dostum, bu tarz bir izah bende işlemiyor. İdeolojik veya iktidar hırsından kaynaklanan sebeblerle bir sürü insanı öldüren Batı hükümetleri -buna Doğu hükümetleri de dahil tabiî-, kaç kişiyi öldürdüğü meselesinden bağımsız olarak senin Carlos'un kadar suçludur. Şayet bir katili "sadece üç beş kişi" öldürdüğünden dolayı savunmakta bir teselli buluyorsan, sana acırım. Belki de senin o soğuk kanlı Carlos'unun öldürdüklerinin anababalarına, eşlerine ve çocuklarına sormalısın bunu.

Senin cinayeti makûl kılmalarına aldırmıyorum. Ben hâlâ senin Carlos'unun karşılaştığı şeyleri hakettiğini ve eğer cezaevinde kötü muamele ve işkenceye uğramışsa bunun çok daha iyi olduğunu düşünüyorum. Beni ilgilendirdiği kadarıyla, başkalarına insanca muamele etmeyi bıraktığı ândan itibaren, insanca bir muamele taleb etme hakkını kaybetti o.

 

 

#49: A fellow Venezuelan - The wonders of moral relativism

Carlos may not be a completely innocent one, but we shouldn't forget that he was a "soldier". The issue then must be if the side taken is right or wrong. For us, it was right. He was against the immoral zionist occupation and brutal massacres in Palestine, you know.

To be honest, I understand you. Nevertheless, the world is ruled according to religious, ideological, cultural and regional relativity, not absolute principles. Something is a merit for some people, but immoral for others. It is valid for certain people as well. One is a hero for some people while a descendant of Satan for others. When it comes to Carlos, he may not be a saint, of course. He may have even commited bad things like anyone else along with his merits. We don't discuss his probable sins but the motives behind his actions. What concerns us is those motives: Mainly anti-imperialism and a world shared in a just way, not thanks to occupations or oppressions by the powerful ones having stronger weapons or any other means compared to the weak.

Carlos feels himself a world citizen, not someone limited to a certain country. That's why he fought for Palestinian cause against zionist invasion. In short, we don't discuss the sufferings -I respect- of the innocent victims during his attacks but the aim underlying it. He mentions his main motive in his book:

"The awareness of imperialism and fighting it in every front-line, and for today the awareness of fighting against the United States and Anglo-saxon imperialism, is a consciousness and tradition inherited for us, Venezuelans, from our ancestors. And I am the last representative of this international anti-imperialist fighting spirit."

 

 

The Message in Turkish

Carlos tamamen masum biri olmayabilir. Fakat unutmamalıyız ki, o bir "asker"di. O hâlde mesele, tutulan safın haklı mı yoksa haksız mı olduğudur. Bizim için, o saf haklıdır. Bildiğiniz üzere, Filistin'deki gayriahlâkî siyonist işgale ve barbarca kıyımlara karşıydı o.

Dürüst olmak gerekirse, sizi anlıyorum. Ne var ki dünya, mutlak prensiblere göre değil, dinî, ideolojik, kültürel ve mahallî izafiyet şekillerine göre yönetiliyor. Bazıları için fazilet olan, diğerleri için ahlâksızlık olabiliyor. Belli kişiler için de aynı durum geçerli. Bazıları için kahraman olan, diğerleri için Şeytanın dölü olabiliyor. Carlos'a geldiğimizde, o elbette bir aziz olmayabilir. Hattâ başka herhangi biri gibi, faziletleri yanında birtakım kötü fiiller de işlemiş olabilir. Onun muhtemel günahlarını değil, eylemlerinin ardındaki sâikleri mütalaa ediyoruz. İşte bizi ilgilendiren de sözkonusu sâiklerdir: Esas olarak, anti-emperyalizm ve âdil bir yolla paylaşılan bir dünyadır bu. Zayıflara kıyasla daha kuvvetli silahlara veya daha kuvvetli araçlara sahib olan güçlü kimilerinin, işgaller ve baskılar yoluyla üleştiği bir dünya değil.

Carlos kendisini belli bir ülkeye âit görmez, bir dünya vatandaşı olarak hisseder kendini. Bu yüzdendir ki siyonist işgale karşı Filistin davası için savaşmıştır. Onun eylemleri esnâsında ölen masumların acılarını -ki saygı duyarım- tartışmıyoruz kısacası; onların altında yatanı ele alıyoruz. Kitabında kendisini eyleme yönelten ana sebebin ne olduğunu şöyle zikreder:

"Emperyalizm ve onunla her cebhede savaş şuuru, bugün içinse Birleşik Devletler ve Anglosakson emperyalizmine karşı savaş şuuru, biz Venezüellalıların atalarından miras kalan bir şuur ve an'anedir. Ve ben de, işte bu milletlerarası antiemperyalist savaş ruhunun son temsilcisiyim."